انواع پاس در بسکتبال
انواع پاس در بسکتبال
اگر می‌خواهید در بسکتبال، برتر باشید به این نصیحت توجه کنید: یاد بگیرید چگونه پاس بدهید. پاس یک سلاح تهاجمی قدرتمند در زمین بسکتبال است زیرا خوب پاس دادن می‌تواند فرصت‌های کسب امتیاز خلق کند و با تحت فشار قرار دادن دفاع حریف، آن را بر هم بریزد.
پاس سینه به سینه (Chest Pass)
پاس پاس سینه به سینه (Chest Pass) سریع‌ترین و دقیق‌ترین راه برای پاس دادن است. یک پاس قفسه سینه دو دست در حالت ایده آل از بالای قفسه سینه پرتاب می‌شود و گیرنده نیز از بالای قفسه سینه خود ان را دریافت می‌کند.
برای اجرای این نوع پاس توپ را از طرفین بگیرید (شست‌ها باید پشت توپ قرار گیرند)، در حالی که آرنج‌های خود را به طرفین باز کرده‌اید. توپ را تا ارتفاع قفسه سینه خود بالا ببرید و برای رها کردن توپ بازوهایتان را به سرعت باز کنید و آن را به سمت هدف پرتاب کنید.
پاس زمینی پایه (Basic Bounce Pass)
برای اجرای پاس زمینی پایه به حرکتی همانند پاس قفسه سینه نیاز است. پاس جهشی پایه پاس دو دستی است که از بالای قفسه سینه داده می‌شود. تفاوت این دو پاس این است که پاس زمینی پایه قبل از رسیدن به مقصد به زمین اصابت می‌کند.
برای انجام یک پاس زمینی پایه همانند حالت قبلی در حالی که آرنج‌های خود را به طرفین باز کرده‌اید، توپ را از طرفین بگیرید (شست‌ها باید پشت توپ قرار گیرند).
توپ را تا بالای قفسه سینه خود بالا ببرید. هدف شما نقطه‌ای روی زمین بین شما و گیرنده توپ است.برای پرتاب کردن توپ بازوهایتان را به سرعت باز کنید.
پاس بالای سر (Overhead Pass)
اگر شما می‌خواهید پاس‌تان فاصله طولانی از زمین را در یک زمان کوتاه طی کند، از پاس بالای سر استفاده کنید. همانند پرتاب اوت در بازی فوتبال، این پاس نیز باید از بالای سر رها شود. این پاس اغلب به عنوان یک پاس خروجی استفاده می‌شود.
برای اجرای پاس بالای سر، ابتدا دسهای‌تان را در طرفین توپ قرار دهید. بعد از گرفتن توپ آن را مستقیما به بالای پیشانی خود ببرید (آرنج‌ها باید خم شوند). در این وضعیت دستهای‌تان را به سمت جلو باز کنید و تپ را به سمت هدف پرتاب کنید.
نکات مهم پاس در بسکتبال:
یک ماشین پاس‌دهی باشید:
بسکتبال در درجه اول یک ورزش تیمی است. ممکن است شما بهترین بازیکن جهان باشید، اما اگر توپ را پاس ندهید، شانس برنده شدن تیم‌تان ناچیز است. حتی سوپراستارهای این ورزش نیز به این حقیقت معتقدند.
دادن پاس‌های قابل دریافت:
پاسی که دریافتی در پی نداشته باشد مساوی است با ترن اور؛ به همین دلیل است که شما به عنوان پاس دهنده باید بهترین پاس ممکن را بدهید تا دریافت کننده پاس، دریافت راحتی داشته باشد. این مورد می‌تواند به عوامل مختلفی در یک وضعیت بستگی داشته باشد.
-مقدار نیروی اعمال شده: این مهم است که سرعت پاس خود را با توجه به وضعیتی که در آن هستید تنظیم کنید. تحویل دادن توپ طوری که کمی با انرژی انجام شود شانس قطع شدن پاس توسط حریف را کم می‌کند اما در عین حال دریافت آن را سخت‌تر می‌کند.
-موقعیت دفاع حریف: در حالت ایده آل هر پاسی که شما می‌دهید باید به آسانی در دسترس هدف شما (گیرنده توپ) باشد و از دسترس دفاع دور باشد. ممکن است این به این معنی باشد که توپ را به سمت خاصی از بدن گیرنده پرتاب کنید یا اینکه حتی توپ را به آهستگی از بالای سر دفاع پاس دهید.
گام برداشتن در زمان پاس دادن
در زمان پاس دادن شما سعی می‌کنید مقدار زمانی را که طول می‌کشد تا توپ از نقطه A (شما) به نقطه B (گیرنده) برسد را به حداقل برسانید به طوری که دفاع حریف فرصت کمی برای قطع کردن پاس شما داشته باشد.
منابع
اگر سوالات یا نیاز به اطلاعات بیشتری دارید، با ما تماس بگیرید. ما آماده‌ایم تا به شما در این مسیر رشد و پیشرفت کمک کنیم. به کلاس‌های آموزش بسکتبال آکادمی اندیشه پارسیان خوش آمدید!
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.