مطالب توسط حسین شیروی

,

۶هفته تمرینات بدنسازی بسکتبال

۶هفته تمرینات بدنسازی بسکتبال

اگر یک بسکتبالیست، تمام تمرکز و هدف خود را صرف توسعه مهارت‌ها و تمرینات تیمی کند، نمی‌تواند به طور کامل از توانایی بدنی خود در بازی بهره‌ ببرد. تمام بازیکنان حرفه‌ای تقریباً ۴۰ ساعت در هفته را صرف ورزش خود می‌کنند. این ۴۰ ساعت شامل تمرینات تیمی، مهارت‌های فردی، تمرین با وزنه، بدنسازی و کشش است. اگر می‌خواهید یک ورزشکار حرفه‌ای شوید، باید تمرینات فراوانی با هدف بهبود توانایی بدنی خود انجام دهید.

هنگام ساختن یک برنامه تمرینی برای بدنسازی بسکتبال، باید عضلات اصلی مورد نیاز برای فعالیت‌های کلیدی بسکتبال را در نظر گرفت. این عضلات شامل موارد زیر می‌باشند:

  • دویدن: لگن (hips) ، چهارسر ران (Quads) ،   همسترینگ (Hamstrings) و  عضله ی دوقولو (Calves).
  • پریدن: لگن (hips)، عضلات باسن (Glutes) و چهارسر ران (Quads).
  • شوت زدن: عضله ی سه سر (Triceps) و عضله ی دالی (Deltoids).
  • ریباند:  عضلات سینه (Pectorals)،  عضله ی ذوزنقه ای (Trapezius) و بازوها (Biceps).

برای داشتن تعادل و عملکرد فیزیکی مناسب، تقویت هسته بدن که شامل عضلات شکمی و پشتی است، بسیار حیاتی می‌باشد.

تمام بازیکنان می‌توانند وضعیت جسمانی خود را برای تمرینات تیمی آماده کنند. ما برای شما برنامه‌ای ۶ هفته‌ای طراحی کرده‌ایم تا به بهترین توانایی بدنی خود برسید. هر تمرین را باید در ۳ ست با ۱۰ تا ۱۲ تکرار انجام دهید و بین هر ست ۳۰ تا ۴۵ ثانیه استراحت کنید. انجام دقیق و منظم تمرینات این ۶ هفته بسیار مهم است.

بدنسازی بسکتبال 1

چگونه بازیکن سرعتی شویم؟

مهارت فردی بدون سرعت و استقامت در بسکتبال هیچ ارزشی ندارد. تناسب اندام در بسکتبال با زیبایی اندام تفاوت دارد و نیازمند تمرینات بدنسازی بسکتبال مخصوص است. تمرینات سرعتی به بهبود اجرای حرکات سریع کمک می‌کنند، بنابراین ما تلاش می‌کنیم تمرینات سرعتی و پلیومتریک را با تمرینات قدرتی ترکیب کنیم.

چگونه با انگیزه بمانیم؟

به صورت گروهی تمرین کنید و سعی کنید از یکدیگر حمایت کنید. تمرینات خود را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارید و برای تشویق و تحسین همدیگر تلاش کنید.

به جای اینکه فقط گزارش جلسات گذشته را نگه دارید، به آینده نگاه کنید و هر هفته را برنامه‌ریزی کنید. پیش‌بینی و تعیین اقدامات به موقع باعث می‌شود که به آن‌ها پایبند بمانید. به جای اینکه هر روز تصمیم بگیرید آیا تمرینات را انجام دهید یا نه، به برنامه هفتگی تمرینات خود متعهد شوید.

تعیین اهداف می‌تواند مزایای زیادی در بدنسازی بسکتبال داشته باشد. برای بهبود وزنه‌هایی که بلند می‌کنید، معیارهای ورزشی خاص یا آمارهای بسکتبال مانند ریباند، امتیازآوری و بلاک‌ها، اهداف مشخصی تعیین کنید. در جمع به دوستان و هم‌تیمی‌های خود قول بدهید که برای بهبود خود و تیم تلاش خواهید کرد؛ این کار پایبندی به قولتان را بسیار سخت‌تر می‌کند.

بدنسازی بسکتبال 2

در ادامه ...

در ادامه مقاله مقدمات بدنسازی بسکتبال ، برنامه روزهای تمرینی شامل تمرینات روزانه، تمرینات سرعتی و زمان‌های استراحت (ریکاوری) ارائه خواهد شد. لطفاً تمرینات را با دقت دنبال کنید تا از اشتباهات جلوگیری کنید.

اگر سوالات یا نیاز به اطلاعات بیشتری دارید، با ما تماس بگیرید. ما آماده‌ایم تا به شما در این مسیر رشد و پیشرفت کمک کنیم. به کلاس‌های آموزش بسکتبال آکادمی اندیشه پارسیان خوش آمدید!

بدنسازی بسکتبال 3


منابع

, ,

نتیجه بازی سوم فینال سوپر لیگ بسکتبال ایران

شهرداری گرگان در آستانه قهرمانی لیگ بسکتبال؛ درگیری شدید هواداران حواشی ایجاد کرد

تیم بسکتبال شهرداری گرگان با پیروزی مقابل تیم طبیعت تهران، به یک قدمی قهرمانی در لیگ برتر ایران رسید.

 ساعت ۱۶(چهارشنبه – ۱۶ خرداد ۱۴۰۳)، بازی سوم فینال سوپر لیگ بسکتبال مردان ایران به میزبانی تیم طبیعت در سالن آزادی تهران برگزار شد که در پایان تیم شهرداری گرگان با نتیجه ۹۵ – ۹۹ به پیروزی دست یافت.

با آغاز این دیدار، دو تیم در کوارتر نخست عملکردی پایاپای داشتند و در پایان این کوارتر با نتیجه ۲۵-۲۵ به تساوی رسیدند. در کوارتر دوم نیز رقابت نزدیکی بین دو تیم مشاهده شد، اما در نهایت گرگانی‌ها با نتیجه ۲۳-۲۲ این کوارتر را به سود خود به پایان رساندند و نیمه نخست را با مجموع امتیازات ۴۸-۴۷ به برتری دست یافتند.

با آغاز نیمه دوم، شاگردان مهران شاهین‌طبع در دفاع عملکرد بهتری از خود نشان دادند و با درخشش استیونس در حملات، توانستند با نتیجه ۲۷-۲۱ کوارتر سوم را به سود خود به پایان برسانند و با امتیاز ۷۴-۶۹ از شاگردان مصطفی هاشمی پیشی بگیرند.

با آغاز نیمه دوم، شاگردان مهران شاهین‌طبع در دفاع عملکرد بهتری از خود نشان دادند و با درخشش استیونس در حملات، توانستند با نتیجه ۲۷-۲۱ کوارتر سوم را به سود خود به پایان برسانند و با امتیاز ۷۴-۶۹ از شاگردان مصطفی هاشمی پیشی بگیرند.

در اواخر کوارتر سوم، تشویق غیرقانونی هواداران تیم طبیعت با شیپور به سمت نیمکت تیم شهرداری گرگان، باعث شد تا ناظر بازی برای دقایقی این مسابقه حساس را متوقف کند. با میانجی‌گری عوامل تیم طبیعت، این مشکل حل شد و بازی ادامه یافت.

بازی سوم فینال سوپر لیگ بسکتبال

در کوارتر چهارم، تیم شهرداری گرگان با درخشش سینا واحدی به بازی برگشت و با پیروزی ۳۰-۲۱ در این کوارتر، در مجموع با ۴ امتیاز اختلاف برنده این بازی حساس شد. در اواخر کوارتر چهارم، درگیری شدیدی میان هواداران طبیعت و شهرداری رخ داد که با ورود نیروهای امنیتی به پایان رسید.

فینال سوپر لیگ بسکتبال ایران به صورت بهترین از پنج بازی برگزار می‌شود؛ به این معنا که هر تیمی که سه بار حریف خود را شکست دهد، قهرمان لیگ خواهد شد. در حال حاضر با این نتیجه، سری ۲ بر ۱ به نفع شهرداری گرگان ادامه دارد.

خلاصه بازی سوم فینال سوپر لیگ بسکتبال ایران

با بخش اخبار آکادمی بسکتبال اندیشه پارسیان همراه باشید تا از آخرین اخبار و اطلاعات روز بسکتبال در ایران و جهان مطلع شوید.ما به شما تازه‌ترین تحلیل‌ها، نتایج مسابقات و گزارش‌های ویژه از رویدادهای مهم بسکتبال را ارائه می‌دهیم. با ما همراه باشید تا هیچ جزئیاتی از دنیای هیجان‌انگیز بسکتبال را از دست ندهید.

, , ,

دفاع منطقه ای ۲-۳ در بسکتبال

دفاع منطقه ای ۲-۳ (قسمت اول)

دفاع منطقه ای ۲-۳ یکی از متداول‌ترین استراتژی‌های دفاعی در بسکتبال است و احتمالاً اولین تصوری که به ذهن مربیان می‌رسد هنگام شنیدن اصطلاح “دفاع منطقه” در این ورزش، همین است. دفاع منطقه ای ۲-۳ شامل دو بازیکن در بالای منطقه سه امتیازی می‌باشد که به عنوان “گارد” (شماره‌های ۱ و ۲) شناخته می‌شوند، دو بازیکن یک قدم خارج از هر بلوک، معروف به “فوروارد” (شماره‌های ۳ و ۴) و یک بازیکن در وسط منطقه رنگی به نام “سنتر” (شماره‌ی ۵) می باشد. ادامه مطلب را با وبلاگ اندیشه پارسیان همراه باشید.

دفاع منطقه ای 2-3

مختصری در خصوص دفاع منطقه ای ۲-۳

این نوع دفاع در بسکتبال جوانان کاربرد زیادی دارد، و دلیل آن شلوغ شدن ناحیه پرتاب آزاد و مجبور شدن بازیکنان به پرتاب سه امتیازی است. این امر به این دلیل است که در بسکتبال نوجوانان و جوانان، احتمال انجام خطاهای بالا در پرتاب سه امتیازی وجود دارد. بر خلاف دفاع نفر به نفر که مسئولیت مراقبت از یک نفر به هر مدافع اختصاص می‌یابد، در دفاع منطقه‌ای تمام بازیکنان مسئولیت حفاظت از یک ناحیه را بر عهده دارند.

 بزرگ‌ترین تفاوت بین این دو نوع دفاع در همین مورد است. با توجه به تصویر بالا، اینکه هر بازیکن به طور تقریبی مسئول محافظت از کدام ناحیه است قابل مشاهده است. با این حال، در مواقعی، بر اساس شرایط لازم، این نواحی ممکن است تغییر کند و بازیکنان ممکن است به نقاط دیگری از زمین هم حرکت کنند. بر خلاف باور متداول، دفاع ناحیه‌ای به همان اندازه دفاع نفر به نفر نیاز به تلاش و حرکت دارد و هدف آن محدود کردن بازیکن به یک ناحیه خاص نیست.

مزایای دفاع منطقه ای ۲-۳

۱- محافظت از ناحیه رنگی:

این نوع دفاع بهترین روش برای جلوگیری از ورود توپ به سبد است. تمرکز این نوع دفاع بر روی ناحیه رنگی یا منطقه پرتاب آزاد است و بازیکنان هرگز این ناحیه را ترک نمی‌کنند.

۲- ضعف تیم ها در برابر این دفاع:

تمام تیم‌ها به طور معمول به سمت سیستم هجومی نفر به نفر و ست پلی‌ها متمایل هستند. کمتر دیده می‌شود که مربیان تمریناتی برای سیستم هجومی ناحیه‌ای یا ست پلی‌ها برای مقابله با دفاع منطقه ایی در دستور کار قرار دهند. تنها چند تمرین و تاکتیک ساده برای مقابله با این نوع دفاع را آموزش می‌دهند.

۳- کاهش درصد خطا:

به دلایل مختلف از جمله کاهش تقابل نفر به نفر، میزان خطاهای بازیکنان در این نوع دفاع به صورت قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد.

۴- تیم ها صبور نیستند:

حمله کردن مقابل دفاع منطقه ایی نیازمند صبر زیاد و پاسکاری مداوم جهت به دست آوردن موقعیت پرتاب مناسب است. این در حالی است که بیشتر تیم‌ها صبر کافی را برای این مسئله ندارند و با عجله به پرتاب توپ اقدام می‌کنند.

۵- کنترل سرعت بازی:

یک دفاع منطقه ایی کارآمد می‌تواند افت و خیز و سرعت بازی را در کنترل داشته باشد. اگر به دنبال افزایش یا کاهش سرعت بازی هستید، می‌توانید توسط دفاع منطقه ایی به آن دست یابید.

۶- موقعیت های ضدحمله:

در این نوع دفاع، گاردهای تیم شما همواره در نیم دایره بالای خط پرتاب آزاد قرار دارند. به همین دلیل، موقعیت‌های ضدحمله به وفور برای تیم شما ایجاد می‌شود.

دفاع منطقه ای 2-3

نقاط ضعف دفاع منطقه ای ۲-۳

۱- پرتاب های خارج محوطه:

بزرگ‌ترین عیب دفاع منطقه ای ۲-۳ این است که نسبت به شوت‌های ۳ امتیازی به خوبی عمل نمی‌کند، و این امر بهایی است که برای محافظت از منطقه‌ی رنگی باید پرداخت شود.

۲- ریباند توپ:

در دفاع منطقه ای ۲-۳ ، بازیکنان مسئول حفاظت از یک محدوده مشخص هستند و نمی‌توانند مهاجم حریف را به صورت تک به تک کنترل کنند. این مسئله باعث می‌شود که ریباند توپ مقداری توسط مدافعین دشوار شود و گاهی اوقات تیم حریف توپ را در ریباند توسط مدافعین کنترل کنند.

۳- انتخاب نفرات مقابل توسط تیم حریف:

در دفاع منطقه ای ۲-۳، هر بازیکن مسئولیت مراقبت از یک ناحیه از زمین را بر عهده دارد و اختیاری برای مداخله در بازیکنان حریف ندارد. به همین دلیل، تیم حریف مشخص خواهد کرد که کدام بازیکن برای مقابله با هر بازیکن از تیم شما مسئول باشد. این به این معناست که آنها همواره بهترین بازیکن خود را در برابر بدترین بازیکن شما قرار می‌دهند.

۴- حساس بودن وظایف:

دفاع ناحیه‌ای بسیار به همکاری سفت و سخت بازیکنان وابسته است. اگر یک بازیکن وظیفه خود را به درستی انجام ندهد، تمام تیم متأثر می‌شود. یک روزنه در دفاع ایجاد می‌شود و تیم حریف ممکن است از آن نقطه به شما حمله کند.

۵- پاس های مناسب و سریع:

یکی از راه های درهم شکستن این دفاع پاس های مناسب و سریع است که باعث می شود دفاع هماهنگی خود را از دست بدهد.

دفاع منطقه ایی ۲-۳ برای چه تیمی مناسب است؟

گاهی اوقات برخی مربی‌ها اشاره می‌کنند که دفاع ناحیه‌ای تنها برای “تیم‌های با بازیکنان بزرگ و سرعت پایین” مناسب است. این ادعا به هیچ وجه حقیقتی ندارد و اشتباه است. بر اساس ویژگی‌های بازیکنان، مربیان نیاز به اعمال برخی تغییرات در تیم خود دارند.

به عنوان مثال، تیم‌هایی که دارای بازیکنان بزرگ و کند هستند، بهترین روش برای اجرای این دفاع صبر و تله‌گذاری محدود است و و اجازه دادن به حریف برای چرخش توپ داخل زمین با صبر زیاد است. در صورتی که دارای تیم سریع و کوچک هستید، می‌توانید از تله‌های متعدد استفاده کرده و فشار را بر روی حریف بالا ببرید تا او را به اقدامات عجله‌ای و بی دقت وادار کنید. همچنین، می‌توانید بر روی ربودن توپ و افزایش سرعت بازی تمرکز کنید تا به حد امکان از مزایای تیمتان استفاده کنید.

همه تیم‌ها می‌توانند از دفاع ناحیه‌ای استفاده کنند، اما باید روش و ساختار تیم خود را با آن هماهنگ کنند.

دفاع منطقه ای 2-3

قاعده های بسیار مهم دفاع منطقه ایی ۲-۳

قبل از ورود به ساختار اصلی این دفاع، چهار قاعده مهم برای پیاده‌سازی دفاع منطقه ای ۲-۳ را با شما به اشتراک می‌گذاریم. پیش از خواندن ادامه مقاله، لطفاً این چهار قاعده را به یاد داشته باشید.

قاعده اول :

دست تمامی بازیکنان باید فعال باشد و در موقعیت خود جایگیری کنند. یکی از نقاط ضعف دفاع ناحیه‌ای، پاس‌های دقیق است. اگر تیم حریف بتواند به راحتی در ناحیه رنگی پاس بزند، تمام زمین در اختیار آنها خواهد بود. تمام مدافعین باید با دست‌های فعال خود اجازه پاس داخل محوطه را ندهند و توپ را به صورت مناسب رباییده و کنترل کنند. قرار گرفتن در موقعیت صحیح به شما اجازه قطع توپ‌ها و واکنش سریع را می‌دهد.

قاعده دوم :

همه بازیکنان باید هنگام پرواز توپ حرکت کنند. به محض اینکه پاس داده می‌شود و بازیکن حریف صاحب توپ می‌شود، باید بلافاصله در موقعیت دفاعی خود مستقر شوید. هر چه سریع‌تر بتوانید به بازیکن صاحب توپ برسید، دفاع شما کارایی بیشتری خواهد داشت.

قاعده سوم:

تمام بازیکنان باید با هم ارتباط داشته باشند. ارتباط یک امر حیاتی برای هر نوع دفاعی است و دفاع منطقه ای ۲-۳ نیز از این قاعده مستثنا نیست. بازیکنان باید موارد لازم هنگام بازی را با استفاده از کدهای مخصوص به همدیگر اطلاع دهند. تمامی دفاع‌های ناحیه‌ای بی نقص دارای ارتباط بی نقص هستند.

قاعده چهارم:

نفوذ به داخل ممنوع است. شاید این موضوع واضح باشد، اما باید آن را ذکر کرد. به هیچ وجه نباید به بازیکنان حریف اجازه داده شود تا نفوذ به داخل کنند. بستن نفوذ به داخل یکی از اصول اساسی دفاع ناحیه‌ای است.

در ادامه این سری مقالات دفاع منطقه ای ۲-۳ به جایگاه بازیکنان و نحوه ی حرکت آنها با توپ می پردازیم . با اندیشه پارسیان همراه باشید.


منابع

,

دفاع منطقه ای در بسکتبال

دفاع منطقه ای چیست؟

دفاع منطقه ای یا دفاع زون (zone defense) دفاعی است که هر بازیکن مسئول دفاع از یک منطقه و هر بازیکنی که در آن منطقه حضور دارد می باشد. در این مقاله انواع دفاع منطقه ای، مزیت ها و ضرر های این سبک از دفاع را بررسی می کنیم.

دفاع منطقه ایی

دفاع منطقه ایی

مزیت ها:

  1. تعداد خطا ها را پایین می آورد.
  2. انعطاف پذیر است، به این معنا که شما می توانید هم با بازیکنان سریع و ورزشکار و هم با بازیکنان ضعیف این دفاع را انجام دهید.
  3. .به طور کلی سبد را بهتر محافظت می کند و باعث می شود که تیم حریف با بازی عجله ای فرصت خود را از دست بدهد.
  4. شکست دفاع منطقه ای نیاز به پاس های خوبی دارد و تعداد کمی از بازیکنان توانایی پاس های لازم برای شکست دفاع منطقه ای را دارند.
  5. همه ی بازیکنان مجبور نیستند در دفاع منطقه به سختی کار کنند، و این باعث می شود که خستگی کمتری ایجاد کند.

ضرر ها:

  1. برخی از دفاع های منطقه ای می توانند بیشتر مستعد شوت ۳ امتیازی باشند.
  2. بازیکنان در رشد ورزشی و هماهنگی پا در دفاع منطقه ای محدود هستند (حرکت کمتری وجود دارد، به ویژه برای بازیکنان در پشت منطقه). دفاع یار برای پیشرفت بازیکنان پایه بهتر است.
  3. تیم حمله می تواند با قرار دادن بهترین بازیکن خود در منطقه ی بازیکن ضعیف تیم دفاع برتری ایجاد کند.
  4. ریباند در دفاع منطقه ای سخت تر از دفاع یار است، زیرا که در دفاع منطقه ای کمی تشخیص این که کدام بازیکن را باید باکس کرد سخت می شود.

انواع دفاع منطقه ای

دفاع ناحیه ایی ۲-۳

دفاع منطقه‌ای ۲-۳ یکی از متداول‌ترین استراتژی‌های دفاعی در بسکتبال است و احتمالاً اولین تصوری که به ذهن مربیان می‌رسد هنگام شنیدن اصطلاح “دفاع منطقه” در این ورزش، همین است. دفاع منطقه ۲-۳ شامل دو بازیکن در بالای منطقه سه امتیازی می‌باشد که به عنوان “گارد” (شماره‌های ۱ و ۲) شناخته می‌شوند، دو بازیکن یک قدم خارج از هر بلوک، معروف به “فوروارد” (شماره‌های ۳ و ۴) و یک بازیکن در وسط منطقه رنگی به نام “سنتر” (شماره‌ی ۵) که در شکل زیر موقعیت بازیکنان را مشاهده می‌کنید.

دفاع منطقه ای 2-3

دفاع منطقه ای ۲-۳

دفاع ناحیه ایی ۳-۲

دفاع ۳-۲ معمولاً برای دفاع از تیم هایی با شوت های بیرونی خوب ویا بازیکنان پست ضعیف تر استفاده می شود. شما همچنین می توانید از آن به عنوان یک تله دفاع استفاده کنید.

در این دفاع یک بازیکن در بالا ترین نقطه ی سه امتیازی و دو بازیکن در دو وینگ چپ و راست مستقر می شوند و دو بازیکن دیگر پایین منطقه رنگی روی بلوک ها مستقر می شوند که در شکل زیر جای‌گیری بازیکنان را مشاهده می کنید.

دفاع ناحیه ایی 3-2

دفاع منطقه ای ۳-۲

دفاع ناحیه ایی ۱-۳-۱

دفاع منطقه ایی ۱-۳-۱ یک دفاع موثر است که می تواند در نیمه یا تمام زمین استفاده شود. می توان آن را به عنوان یک دفاع تله ای اجرا کرد، یا برای وادار کردن تیم ها به شوت های خارجی ضعیف استفاده کرد.

در این دفاع(۱) در بالا، وینگ چپ (۲)، وینگ راست (۳)، وسط (۴) و دم (۵) آماده برای پوشاندن گوشه ها است که در شکل زیر جای‌گیری بازیکنان را مشاهده می کنید.

دفاع ناحیه ایی 1-3-1

دفاع منطقه ای ۱-۳-۱

سخن آخر برای مربیان و جوانان

از نظر مربیان آکادمی بسکتبال اندیشه پارسیان دفاع منطقه ای برای رده جوانان و رده های پایین تر مناسب نیست ، زیرا که امکان جا به جایی و سرعت و هماهنگی پا را از آن ها می گیرد و آن ها را محدود می سازد. شما ممکن است یا دفاع منطقه ای برد های بیشتری بگیرید ولی برای توسعه بازیکن و آینده بسکتبال آن ها بهتر است که از دفاع یار استفاده کنید.

اگر سوالات یا نیاز به اطلاعات بیشتری دارید، با ما تماس بگیرید. ما آماده‌ایم تا به شما در این مسیر رشد و پیشرفت کمک کنیم. به کلاس‌های آموزش بسکتبال آکادمی اندیشه پارسیان خوش آمدید!


منابع

, , ,

گالری تصاویر تابستان پیشرفته ۱۴۰۲

گالری تصاویر تابستان پیشرفته ۱۴۰۲

, , ,

شوت ۳ امتیازی در بسکتبال

چگونه شوت ۳ امتیازی بزنیم

برای اینکه شوت ۳ امتیازی بزنید نیازی نیست استفن کری باشید. در واقع، با انجام تغییرات ساده در فرم شوت‌زنی‌تان و تمرین تکنیک‌های ابتدایی، می‌توانید به سرعت در بهبود شوت‌های ۳ امتیازی‌تان پیشرفت کنید. در زیر، تمام مراحلی که برای شروع به زدن شوت‌های ۳ امتیازی بیشتر در زمین بازی نیاز دارید، را مرور می‌کنیم. برای شروع، مراحل زیر را بررسی کنید!

۱- کامل کردن فرم (تکنیک) خود

شوت 3 امتیازی

پاهای خود را به اندازه عرض شانه باز کنید.

در بالای خط ۳ امتیازی بایستید و انگشتان پا به سمت سبد باشد. پای غالب خود را ۶ اینچ (۱۵ سانتی متر) جلوتر از پای دیگر خود قرار دهید. این به تعادل بدن شما کمک می کند و پایه ای محکم برای شوت زدن به شما می دهد.

  • اگر احساس کردید که ریلکس نیستید، سعی کنید پاهای خود را با زاویه کمی نسبت به سبد بچرخانید. این ممکن است به شما کمک کند تا هنگام شوت‌زدن احساس راحتی بیشتری داشته باشید.

شوت 3 امتیازی

شانه‌های خود را به سمت سبد همخط کنید.

حفظ کردن شانه‌های خود به سمت سبد به شما کمک می‌کند تا شوت‌هایتان دقیق‌تر باشند. حتی اگر پاهایتان کمی به طرفی خم شده باشند، همیشه تلاش کنید قبل از زدن شوت، بالاتنه‌تان را به سمت سبد بچرخانید.

  • تمرین دریبل زدن توپ و چرخاندن سریع شانه ها به سمت سبد. توپ را طوری بالا بیاورید که انگار می خواهید شوت بزنید. این تکنیک را تا زمانی که احساس کنید شانه‌های خود را به سمت سبد همخط کردید، تمرین کنید تا به آن احساس طبیعی برسید.

شوت 3 امتیازی

زانوهای خود را خم کنید.

زانوهای خود را شل و کمی خم کنید تا خود را برای پرش آماده کنید. بیشتر قدرت ۳ امتیازی شما از دراز کردن پاها و پریدن حاصل می شود.

شوت 3 امتیازی

روی جلوی حلقه تمرکز کنید.

در حالی که بیشتر مربیان می گویند پشت سبد را هدف بگیرید، سعی کنید چشمان خود را به لبه جلوی سبد حفظ کنید. تصور کنید که توپ را درست روی لبه حلقه پرتاب می کنید تا تصور کنید که چگونه می خواهید پرتاب خود را بزنید.

  • به دنبال قلاب هایی باشید که تور را در جای خود نگه می دارند. شما باید ۳ تا از قلاب ها را از هر کجا که ایستاده اید به همان عرض توپ بسکتبال رو به روی خود ببینید. قلاب ها را هدف بگیرید.

۲- اقدام به شوت زدن

شوت 3 امتیازی

توپ را بالای سرتان نگه دارید به طوری که زاویه آرنج شما حدود ۹۰ درجه باشد.

انگشتان خود را تا حد امکان از هم باز کنید و با استفاده از بخش‌های آخر انگشتان توپ را بگیرید. بگذارید کف توپ روی کف دست شما قرار بگیرد.

  • بازوی بالایی‌تان را عمود بر سمت سبد و موازی با زمین نگه دارید.

شوت 3 امتیازی

از دست غیر اصلی‌تان به عنوان راهنما استفاده کنید.

دست غیر اصلی خود را به آرامی در کنار توپ بسکتبال نگه دارید. دست راهنمای شما به صاف نگه داشتن توپ در هنگام شوت زدن کمک می کند و به شما کمک می کند تا خود را برای پرتاب کردن آماده کنید.

  • توپ را با هیچ انگشتی با دست غیر اصلی خود نگیرید . اگر دست غیر اصلی خود را از توپ دور کنید، نباید بر نحوه نگه داشتن توپ در دست اصلی تان تأثیر بگذارد.

شوت 3 امتیازی

همانطور که بازوی شوتینگ (اصلی) خود را دراز می کنید، مستقیم به بالا بپرید.

پاهای خود را صاف کرده و خود را از زمین پرتاب کنید تا قدرت لازم برای زدن یک شوت ۳ امتیازی به دست آورید. در حالی که از زمین بلند می شوید، بازوی شوتینگ خود را به سمت بیرون و جلو دراز کنید.

  • برای زدن یک پرتاب ۳ امتیازی لازم نیست خیلی بالا بپرید، مگر اینکه بخواهید از روی بازیکن دیگری شوت کنید.

شوت 3 امتیازی

مچ دست خود را در اوج پرش به جلو خم کنید.

کشیدن مچ دست به جلو باعث پیشروی توپ به سمت جلو و ایجاد چرخش و پرتابی می‌شود که احتمال امتیاز گرفتن را افزایش می‌دهد.

  • تصور کنید در حالی که مچ دست خود را به جلو خم می کنید، دستتان را به یک ظرف شیرینی روی یک پیشخوان بلند می‌برید. انگشتان شما باید به سمت پایین باشد.

شوت 3 امتیازی

پس از زدن شوت ۳ امتیازی، پیشروی کار را ادامه دهید.

حتی زمانی که توپ از دست شما خارج شد، بازوی خود را کاملا دراز کنید. مچ دست خود را به سمت جلو نگه دارید و سعی کنید در همان جایی که از آن پریدید فرود بیایید تا بتوانید کنترل بدن خود را حفظ کنید.

۳- تمرین تکنیک های پیشرفته

شوت 3 امتیازی

از مکان‌های مختلف پشت خط ۳ امتیازی شوت‌زنی را تمرین کنید.

 با تمرین در بالای خط کلیدی شروع کنید تا در صورت نیاز از تخته پشتی هم بهره ببرید. وقتی شروع به مسلط شدن به زدن شوت‌ ۳ امتیازی از آنجا می‌کنید، به تدریج به سمت دیگر نقاط پشت خط ۳ امتیازی حرکت کنید تا از هر زاویه‌ای بتوانید شوت‌هایتان را کامل کنید.

  • از دو طرف خط ۳ امتیازی به طور مساوی تمرین کنید.از همان نقطه در سمت چپ و راست حلقه تمرین کنید.
  •  قبل از اینکه به یک مکان جدید پشت خط منتقل شوید سعی کنید به پرتاب در آن موقعیت تسلط پیدا کنید.

شوت 3 امتیازی

روی ورود به وضعیت شوت‌زدن پس از دربیل زدن کار کنید.

بعد از اینکه روی زدن شوت های ثابت کار کردید، سعی کنید قبل از زدن ضربه، در حالی که توپ را دریبل می کنید، تا خط بدوید. پای غالب خود را روی زمین بکارید تا برای پرش آماده شوید.

  • تمرین دریبل زدن و آماده کردن شوت با هر دو دست را انجام دهید.
  • ۲ مانع را در فاصله حدود ۳ فوت (۰.۹۱ متر) از هم قرار دهید. قبل از اینکه شوت خود را انجام دهید، توپ را تا زمانی که بین مخروط ها قرار بگیرید دریبل کنید.

شوت 3 امتیازی

سعی کنید درست قبل از زدن شوتتان به سمت سبد نگاه کنید.

اگر به سبد زودتر نگاه کنید، سایر بازیکنان می‌فهمند که قصد دارید توپ را شوت کنید. مانع ها را در زمین بسکتبال قرار دهید تا بتوانید تا زمانی که برای زدن شوت آماده نیستید به آن‌ها تمرکز کنید. در یک حرکت سریع، شانه‌هایتان را به سمت سبد بچرخانید و هنگام شوت کردن روی حلقه تمرکز کنید.

  • تا زمانی که سر خود را بچرخانید تا ضربه بزنید، توپ باید هم‌ارتفاع با سر شما باشد. به این ترتیب، اگر با شخص دیگری بازی می‌کنید، آنها ممکن است متوجه نشوند که شما قصد زدن شوت را دارید تا زمانی که برای دفاع از شما خیلی دیر شود.
  • این تکنیک را در بالای خط سه‌امتیازی تمرین کنید قبل از اینکه آن را در دیگر مکان‌های زمین امتحان کنید.

, , ,

پرتاب آزاد در بسکتبال(free throw)

نحوه شوت پرتاب آزاد(Free Throw)

پرتاب آزاد بخش مهمی از بسکتبال است.یک مهارت فردی است، پرتاب های آزاد برای موفقیت تیم بسیار مهم است. خط پرتاب آزاد ۱۵ فوت (۴.۶ متر) از سبد فاصله دارد . برخی از بازیکنان درصد پرتاب آزاد بسیار بالایی را گل می‌کنند که آن‌ها را جزء ضروری هر تیم بسکتبال می‌کند.

۱- موقعیت بدنی خود را تثبیت کنید.

پرتاب آزاد(Free Throw)

پشت خط پرتاب آزاد بایستید.

خط پرتاب آزاد خط مستقیم جلوی حلقه است که موازی با سمت کوتاه زمین است. در یک بازی بسکتبال، اگر از خط پرتاب آزاد در هر لحظه ای از پرتاب خود عبور کنید، ممکن است مرتکب خطا شوید. هنگامی که برای پرتاب آزاد خود آماده می‌شوید، بدون عبور از خط، به سمت خط حرکت کنید.

  • اشکالی ندارد که نوک پاهای شما در لبه خط قرار داشته باشند، زمانی که اقدام برای پرتاب خود را تنظیم می کنید.

پرتاب آزاد(Free Throw)

پای شوتینگ خود را در راستای مرکز لبه سبد قرار دهید.

پای شوتینگ شما در همان سمت بدن است که دست غالب شماست. به وسط لبه سبد بسکتبال نگاه کنید و تمام تلاش خود را بکنید تا پای خود را با آن هماهنگ کنید. انگشتان پا را به سمت سبد نگه دارید تا ضربه خود را صاف نگه دارید.

پرتاب آزاد(Free Throw)

بدن خود را طوری زاویه دهید که سمت غالب شما به حلقه نزدیکتر باشد.

اگر پاهای خود را در یک راستا قرار دهید و جلوی سبد صاف بایستید، فشار زیادی به شانه های شما وارد میشود.  پای شوتینگ و سمت غالب خود را به خط نزدیکتر نگه دارید. پاهای خود را تکان دهید تا باسن و شانه های شما کمی نسبت به سبد زاویه داشته باشند. زاویه بدن شما بستگی به احساس راحتی شما دارد، بنابراین زوایای مختلف را امتحان کنید تا ببینید چه چیزی برای شما بهتر است.

  • از چرخش بدن خود به اندازه‌ای که هنگام نگاه به سبد تنش ایجاد شود، اجتناب کنید. در زمان زدن ضربه آزاد باید احساس رهایی و آرامش کنید.

پرتاب آزاد(Free Throw)

زانوهای خود را خم کنید و وزن خود را به انگشتان پا منتقل کنید.

کمی به حالت اسکات بنشینید تا پاهایتان حدود ۴۵ درجه زاویه داشته باشند. اطمینان حاصل کنید که زانوی سمت غالب شما با مرکز سبد هماهنگ باشد. به جای اینکه وزن خود را روی پاشنه پا نگه دارید، کمی به جلو خم شوید تا روی انگشتان پا تعادل داشته باشید. به این ترتیب، می توانید بدن خود را به سمت بالا فشار دهید تا بتوانید توپ را دورتر شوت کنید.

  • بیشترین قدرت شما در ضربه آزاد از پاهایتان می‌آید.

۲- نگه داشتن توپ

پرتاب آزاد(Free Throw)

بازو و شانه شوتینگ خود را با وسط حلقه ردیف کنید.

اگر بازویتان از سمت سبد منحرف شده باشد، همخط کردن ضربه آزادتان دشوارتر می‌شود.

دست و آرنجتان با سبد همخط نیستند، بازوی خود را به جلویتان بیاورید و بالاتنه خود را بچرخانید. یک بار که در موقعیت مناسب قرار گرفته‌اید، اجتناب کنید که تغییر جهت یا وضعیت خود را دوباره تنظیم کنید.

  • با گذشت زمان و تمرین بیشتر در ضربه‌زدن ضربات آزاد، نیاز بازویتان را به جلو بیاوردن برای همخط کردن شوتتان کمتر می‌شود.

پرتاب آزاد(Free Throw)

توپ را چند بار دریبل بزنید یا بچرخانید تا یک روال شوت زنی ایجاد شود.

بیشتر بسکتبالیست‌ها هنگام تنظیم یک پرتاب آزاد از یک روال ثابت استفاده می‌کنند تا هر بار که شوت می‌کنند، ذهنیتی آشنا پیدا می‌کنند. می توانید ۲ تا ۳ بار توپ را به زمین بزنید یا آن را در دستان خود بچرخانید. هر برنامه‌ای که انتخاب می‌کنید، هر بار که پرتاب آزاد انجام می‌دهید، آن را ثابت نگه دارید تا به شما کمک کند احساس بیشتری در منطقه داشته باشید و حواس‌پرتی‌ها را از بین ببرید.

  • از تغییر روتین قبل از شوت به توپ خودداری کنید زیرا هیچ هماهنگی بین ضربات خود نخواهید داشت.

پرتاب آزاد(Free Throw)

با دست غالب خود توپ را نگه دارید.

توپ بسکتبال را به گونه‌ای قرار دهید که خطوط روی آن افقی باشند. انگشتان دست جانبی‌تان را باز کنید و به توپ چسبانید. انگشتان خود را در جهت حلقه نشانه بگیرید، در غیر این صورت توپ را به صورت زاویه دار پرتاب خواهید کرد. مطمئن شوید مچ دست خود را مربع نگه دارید تا به اطراف نپیچد.

  • از فشار دادن کف دست خود به توپ خودداری کنید زیرا هنگام شوت کردن کنترل زیادی نخواهید داشت.

پرتاب آزاد(Free Throw)

بازوی شوت‌زنی و مچ دست خود را به عقب خم کنید تا یک شکل حرف "C" بسازید.

بازوی اصلی شوت‌زنی خود را در مقابل خود دراز کنید تا کف دستتان رو به پایین باشد. آرنج خود را با زاویه ۹۰ درجه خم کنید تا دستتان به سمت بالا باشد. سپس، مچ دست خود را به سمت عقب متمایل کنید تا تقریباً موازی با بازوی شما باشد. ارتفاع توپ باید تقریباً به اندازه سر شما باشد.

  • وضعیت بازویتان با تمرینات بیشتر در ضربات آزاد طبیعی تر می شود.
  • از خم کردن زیاد بازویتان به عقب جلوگیری کنید چرا که این امر ممکن است منجر به عدم همخط شدن شوت با حلقه  یا استفاده از قدرت زیادی شود.

پرتاب آزاد(Free Throw)

طرف کناری توپ را با دست غیر اصلی‌تان ثابت نگه دارید.

دست غیر غالب خود را طوری قرار دهید که انگشتانتان مستقیماً به سمت بالا باشد. دست خود را در کنار توپ بسکتبال قرار دهید تا به سختی آن را لمس کنید. در حین شوت، از دست غیرمسلط خود برای هل دادن توپ به سمت جلو استفاده نمی کنید، اما به صاف نگه داشتن ضربه شما کمک می کند. اکنون در موقعیت کامل برای انجام پرتاب آزاد خود هستید.

  • مراقب باشید که انگشتان خود را به جلو یا به عقب توپ نگیرید، در غیر این صورت ممکن است توپ را زاویه دار پرتاب کنید.
  • اگر متوجه شوید که دست غیر اصلی‌تان به توپ فشار می‌آورد، انگشت شست و اشاره خود را بالا بیاورید تا توپ را لمس نکنند.

۳- پرتاب کردن توپ

پرتاب آزاد(Free Throw)

به جای توپ روی سبد تمرکز کنید.

به وسط حلقه نگاه کنید و یک بار که آن را پیدا کردید، نگاهتان را از آن جدا نکنید. تصور کنید که توپ به سبد وارد می‌شود تا اعتماد بیشتری به خودتان داشته باشید هنگامی که ضربه آزاد خود را می‌زنید، از نگاه کردن به توپ، بازیکنان دیگر یا تماشاگران خودداری کنید.

  • زیادی به آن فکر نکنید! هر چه ذهن شما بیشتر دخالت کند، فرصت کمتری برای موفقیت در ضربه آزاد خواهید داشت.

پرتاب آزاد(Free Throw)

به آرامی نفس بکشید تا به تمرکز شما کمک کند.

وقتی پرتاب آزاد می کنید، بد نیست احساس عصبی بودن یا تحت فشار بودن داشته باشید. هنگامی که در موقعیت پرتاب آزاد قرار گرفتید، نفس عمیقی از طریق بینی بکشید و بازدم را از طریق دهان انجام دهید. تمرکز خود را روی لبه سبد و جایی که می خواهید توپ برود حفظ کنید. چند نفس دیگر بکشید تا آرام و آماده باشید.

  • ممکن است انجام یک روال سریع قبل از شوت به توپ کمک کند. به عنوان مثال، قبل از هر پرتاب آزاد، ممکن است ۳ نفس عمیق بکشید و سپس در حین بازدم به توپ شوت کنید.
  • مطمئن شوید که نفس را حبس کرده و پایداری را در پاهایتان حس می‌کنید پیش از اینکه ضربه را بزنید.

پرتاب آزاد(Free Throw)

بازوی شوت‌زنی و پاهای خود را صاف کنید تا توپ را پرتاب کنید.

با یک حرکت پیوسته، با انگشتان پا به پایین فشار دهید و زانوهای خود را صاف کنید تا کاملاً کشیده شوند.در همان زمان، آرنج خود را بالا بیاورید تا بازوی شوتینگ خود را صاف کنید.بازوی شما باید تا زمانی که پاهایتان کاملاً کشیده شده باشند، گسترده و صاف باشد.

  • در حالی که اکثر بازیکنان هنگام پرتاب آزاد نمی پرند، اگر این کار را انجام دهید اشکالی ندارد. فقط مطمئن شوید که از خط پرتاب آزاد عبور نکنید.
  • از صاف کردن پاها و سپس دراز کردن بازو خودداری کنید زیرا قدرت زیادی دریافت نمی‌کنید و ممکن است توپ به سبد نرسد.
  • ممکن است چند تلاش طول بکشد تا به حرکت پرتاب مناسب دست پیدا کنید. اگر چند پرتاب آزاد اول خود را از دست دادید، ناامید نشوید. تمرین را تا زمانی که احساس کنید طبیعی است ادامه دهید. به این ترتیب، می توانید در طول بازی آینده، اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید.

پرتاب آزاد(Free Throw)

مچ دست خود را به سرعت به جلو خم کنید تا با شوت‌زدن توپ، فرایند انجام شود.

درست در حالی که بازوی خود را به طور کامل دراز می کنید، به سرعت مچ دست خود را به جلو خم کنید تا به حرکت توپ به سمت سبد کمک کنید. در حالی که توپ در هوا است، وضعیت دست خود را نگه دارید و قبل از اینکه دوباره استراحت کنید، منتظر بمانید تا توپ فرود بیاید.

  • مراقب باشید که مچ دست خود را به سمت جلو نچرخانید، در غیر این صورت ممکن است توپ از حلقه دور شود.

هنگام شوتینگ به مخفف BEEF فکر کنید.

  • وزن خود را روی انگشتان پا متعادل کنید.
  • چشم خود را روی لبه نگه دارید.
  • آرنج خود را خم کنید تا در راستای سبد باشد.
  • با پرتاب خود ادامه دهید.

, , ,

لی آپ(Layup) در بسکتبال

چگونه یک لی آپ (Layup) انجام دهیم

یک لی آپ(Layup) ساده‌ترین شوت در بسکتبال در نظر گرفته می‌شود، زیرا آنقدر به سبد نزدیک می‌شود که احتمال دارد هر بار گل بزنید. از آنجایی که هنگام انجام یک layup به سمت سبد حرکت می کنید، مهم ترین بخش یک layup که باید به آن مسلط شوید، کار با پا است. یادگیری نحوه انجام layup از هر دو سمت چپ و راست سبد، توانایی شما را برای گلزنی در برابر حریفان افزایش می دهد.

۱- لی آپ با دست راست

لی‌آپ(layup)

با دست راست نزدیک به سبد دریبل بزنید.

  • با آغاز لی آپ دریبل خود را قطع می کنید. در ابتدا نزدیک شدن به سبد را به آرامی تمرین کنید و زمانی که حرکت پا را انجام دادید سرعت خود را افزایش دهید.
  • اگر از نزدیکی وسط یا سمت راست سبد شروع می‌کنید، می‌توانید layup را با دست راست انجام دهید. اگر از سمت چپ به سبد نزدیک می‌شوید، می‌خواهید یک لی آپ با چپ‌دست انجام دهید.

لی‌آپ(layup)

با پای راست به سمت سبد قدم بردارید.

وقتی فقط چند فوت از سبد فاصله دارید، با پای راست خود یک قدم به سمت آن بردارید. از این مرحله برای بدست آوردن فاصله و قرار گرفتن در محدوده پرتاب آسان استفاده کنید. توپ را برای آخرین بار بیرون از پای راست خود دریبل کنید.

لی‌آپ(layup)

با پای چپ خود بپرید

به محض اینکه پای چپ شما فرود آمد، از آن برای پرش در جهت سبد استفاده کنید. بدن شما باید به سمت سبد حرکت کند، اما به جلو خم نشوید. در حالت ایده‌آل، به اندازه کافی نزدیک به سبد قرار می‌گیرید که بتوانید مستقیماً به سمت بالا بپرید و پرتاب کنید. در حین پرش، توپ را از دریبل به سمت سینه خود بیاورید تا برای ضربه آماده شوید.

لی‌آپ(layup)

در حالی که پای راست خود را بلند می کنید با دست راست خود پرتاب کنید.

همانطور که می پرید، یک ریسمان را تصور کنید که به دست راست و پای راست شما متصل است. آنها را همزمان با پرتاب حرکت دهید، طوری که انگار کسی نخ را به سمت بالا می کشد. زانوی راست شما باید خم شده و به سمت سبد باشد در حالی که بازوی راست شما به سمت بالا حرکت می کند تا به توپ شوت کند. بازوی خود را به سمت سبد خم کنید. با آرنج کمی خم پرتاب کنید تا بازوی شما شبیه گردن قو شود.

  • هنگامی که در حال انجام یک layup هستید، تکنیک پرتاب کمی با یک پرتاب معمولی متفاوت است. به جای استفاده از دست چپ برای ثابت نگه داشتن توپ، می خواهید فقط با استفاده از دست راست به توپ شوت کنید. این به شما دسترسی بیشتری می دهد و از آنجایی که شما آنقدر به سبد نزدیک هستید که به سختی می توانید ضربه را از دست بدهید، واقعاً به دست چپ خود برای ثابت نگه داشتن توپ نیاز ندارید.

  • در حین شوت کردن، به جای اینکه مثل یک شوت معمولی، مچ خود را به جلو بچسبانید، کمی مچ خود را به سمت داخل بچرخانید تا توپ کمی چرخش داشته باشد. چرخش ملایم آن را از ضربه زدن به لبه یا تخته پشتی با نیروی بیش از حد جلوگیری می کند.

لی‌آپ(layup)

نقطه مناسبی را روی تخته پشتی را هدف بگیرید.

یکی از دلایلی که layup یک شرط بندی مطمئن است این است که همیشه می توانید از تخته پشتی برای کمک به سهولت ضربه به سبد استفاده کنید. هنگامی که در حال انجام یک layup با دست راست هستید، نقطه مناسب کمی بالاتر از گوشه سمت راست بالای مربع کوچک در مرکز تخته پشتی قرار دارد. این نقطه ضربه توپ را جذب می کند و آن را مستقیماً از طریق تور به پایین می اندازد.

  • مهم نیست که چگونه شوت خود را انجام دهید، دو امتیاز کسب خواهید کرد، اما بهتر است به جای اینکه فقط توپ را روی لبه قرار دهید، تخته پشتی را هدف بگیرید. تخته پشتی فضای بیشتری را برای خطا فراهم می کند، اما اگر ضربه ای خنده دار به لبه بزنید، توپ  به بیرون پرتاب می شود و فرصت امتیازگیری از دست میرود. وقتی دسترسی کامل به سبد دارید، هیچ چیز بدتر  از دست دادن یک layup کامل نیست، بنابراین هر بار روی آن نقطه مناسب ضربه بزنید.

لی‌آپ(layup)

تمرین کنید تا ماهیچه هایتان حرکت را به خاطر بسپارند.

لی آپ یک حرکت بسکتبال اساسی است که پس از تمرین کافی به ماهیت ناخواسته فرد تبدیل می شود. شما باید به نقطه ای برسید که بدن شما به یاد بیاورد که چه کاری باید انجام دهد و لازم نیست به این فکر کنید که کدام پا را جلو بیاورید و کدام یک را بپرید: فقط این کار را انجام دهید. به عنوان بخشی از هر تمرین بسکتبال، لی آپ را انجام دهید.

  • همانطور که تمرین می کنید، متوجه خواهید شد که با چه سرعتی باید به سبد نزدیک شوید و از چه فاصله ای شروع به حرکت لی آپ و پرش خود کنید.
  • در حالی که روی شما دفاع میشود یا پاس بلندی به شما میرسد، روی انجام layup کار کنید.

۲- لی آپ با دست چپ

لی‌آپ(layup)

با دست چپ نزدیک به سبد دریبل بزنید.

با دریبل به سمت چپ سبد نزدیک شوید. به اندازه کافی نزدیک شوید تا به راحتی به سبد دسترسی داشته باشید تا بتوانید از چند فوت دورتر وارد layup خود شوید. آنقدر نزدیک نشوید که مستقیماً زیر سبد قرار بگیرید.

  • اگر شما راست دست هستید، ممکن است به layup با دست چپ به عنوان یک layup معکوس نیز گفته شود، زیرا برعکس layup استاندارد شما است. اگر چپ دست هستید، layup سمت راست برعکس است.
  • انجام یک layup با دست مخالف دشوار است، اما ارزش زمان و تلاشی که برای یادگیری نحوه انجام آن صرف می شود را دارد. اگر از سمت چپ به سبد نزدیک می شوید، عبور از سمت راست می تواند سخت باشد و سرعت شما را کاهش دهد. اگر بدانید که چگونه از سمت چپ برای امتیازگیری اقدام کنید، شانس بسیار بیشتری برای گلزنی خواهید داشت.

لی‌آپ(layup)

با پای چپ به سمت سبد قدم بردارید.

وقتی فقط چند فوت با سبد فاصله دارید، با پای چپ قدمی به سمت سبد بردارید. آخرین دریبل سخت را فقط در قسمت بیرونی پای چپ خود به توپ بدهید.

لی‌آپ(layup)

با پای راست خود بپرید

بدن شما باید به سمت سبد حرکت کند، اما به جلو خم نشوید. در حالت ایده‌آل، به اندازه کافی نزدیک به سبد قرار می‌گیرید که بتوانید مستقیماً به سمت بالا بپرید و توپ را پرتاب کنید. همانطور که می پرید، توپ را از دریبل بیرون بیاورید و آن را نزدیک سینه خود قرار دهید تا برای ضربه آماده شوید.

لی‌آپ(layup)

در حالی که پای چپ خود را بلند می کنید با بازوی چپ خود پرتاب کنید.

همانطور که می پرید، یک ریسمان را تصور کنید که به دست چپ و پای چپ شما متصل است. آنها را همزمان با پرتاب حرکت دهید، طوری که انگار کسی نخ را به سمت بالا می کشد. زانوی چپ شما باید خم شده و به سمت سبد باشد در حالی که بازوی چپ شما به سمت بالا حرکت می کند تا به توپ شوت کند.

  • هنگامی که در حال انجام یک layup هستید، تکنیک شوت کمی با یک شوت معمولی متفاوت است. به جای استفاده از دست راست برای ثابت نگه داشتن توپ، می خواهید فقط با استفاده از دست چپ به توپ شوت کنید. این به شما دسترسی بیشتری می دهد، و از آنجایی که شما آنقدر به سبد نزدیک هستید که به سختی می توانید ضربه را از دست بدهید، واقعاً به دست راست خود برای ثابت نگه داشتن توپ نیاز ندارید.

  • در حین شوت کردن، به جای اینکه مثل یک شوت معمولی، مچ خود را به جلو بچسبانید، کمی مچ خود را به سمت داخل بچرخانید تا توپ کمی چرخش داشته باشد. چرخش ملایم آن را از ضربه زدن به لبه یا تخته پشتی با نیروی بیش از حد جلوگیری می کند.

لی‌آپ(layup)

نقطه مناسب روی تخته پشتی را هدف بگیرید.

برای layup با دست چپ، توپ باید کمی به تخته پشتی به سمت چپ مرکز مربع ضربه بزند. وقتی به آن نقطه شوت می‌کنید، هر بار شدت ضربه را از بین می‌برید، زیرا تخته پشتی ضربه توپ را جذب می‌کند و به آن کمک می‌کند تا درست از طریق تور پایین بیاید.

بهتر است به جای اینکه فقط توپ را روی لبه قرار دهید، تخته پشتی را هدف بگیرید. تخته پشتی فضای بیشتری برای خطا فراهم می کند، اما اگر به لبه داخلی یا خارجی ضربه بزنید، توپ می تواند درست به بیرون حلقه پرتاب شود و از دست برود.

لی‌آپ(layup)

تمرین کنید تا ماهیچه هایتان حرکت را به خاطر بسپارند.

لی آپ یک حرکت اساسی بسکتبال است که پس از تمرین کافی به ماهیت ناخواسته فرد تبدیل می شود. شما باید به نقطه ای برسید که بدن شما به یاد بیاورد که چه کاری باید انجام دهد و لازم نیست به این فکر کنید که کدام پا را جلو بیاورید و کدام یک را بپرید: فقط این کار را انجام دهید. به عنوان بخشی از هر تمرین بسکتبال، لی آپ را انجام دهید.

  • همانطور که تمرین می کنید، متوجه خواهید شد که با چه سرعتی باید به سبد نزدیک شوید و از چه فاصله ای شروع به حرکت لی آپ و پرش خود کنید.
  • در حالی که روی شما دفاع میشود یا پاس بلندی به شما میرسد، روی انجام layup کار کنید.

, , ,

روش شوت زدن BEEF در بسکتبال

روش شوت زدن BEEF در بسکتبال

(برای بازیکنان پایه)

اگر از ۱۰ بچه بپرسید که آنها بیشتر دوست دارند شبیه چه بسکتبالیستی باشند، حداقل ۹ نفر از آنها استفن کری را در صدر فهرست خود قرار می دهند.

بر کسی پوشیده نیست که پرتاب از بیرون یک مهارت بسیار مطلوب در بسکتبال مدرن است.در هر باشگاهی قدم بزنید و بازیکنان جوانی را خواهید دید که قبل از اینکه قدرت انجام این کار را به طور مؤثر و مداوم داشته باشند، به روشی ۳ امتیازی از راه دور پرتاب می کنند.

این یک مهارت سرگرم کننده برای تمرین است، اما یادگیری نحوه پرتاب صحیح کار آسانی نیست.

برای آموزش فرم صحیح به بچه های جوان، من اغلب روش پرتاب BEEF را توصیه می کنم.

یادگیری ساده، به خاطر سپردن آسان و تمرین اصول اولیه کارآمد است.

در این پست وبلاگ توضیح خواهم داد که چیست و چگونه آن را آموزش دهم.

روش پرتاب BEEF

“BEEF” مخفف چهار جزء اصلی تیراندازی صحیح است.

مخفف عبارت Balance، Eyes، Elbow و Follow-through است.

بیایید هر کدام را مرور کنیم تا ببینیم چگونه باید به بازیکنان آموزش داده شود.

B = تعادل

بیایید با پایه شروع کنیم … موضع شوت یک بازیکن.

سیستم BEEF طرحی سفت و سخت برای موضع ندارد. در عوض، مجموعه‌ای از اصول را دارد که باید در نظر داشته باشید و ثبات احتمالاً مهمترین آنها است.

پاها باید تقریباً به اندازه عرض شانه باز باشند.

یک اقدام کننده راست دست باید پاهای خود را کمی به سمت چپ بچرخاند (ساعت ۱۱) در حالی که یک اقدام کننده چپ دست باید پاهای خود را کمی به سمت راست بچرخاند (ساعت ۱).

زانوها باید کمی خم شوند تا ثبات و قدرت ایجاد شود.

BEEF

E = چشم

همانطور که از نام آن پیداست، این بخش تماماً در مورد جلب توجه بازیکنان است.

در مورد اینکه چشم باید روی چه چیزی متمرکز شود، یک پاسخ صحیح وجود ندارد.

در اینجا چند گزینه توصیه شده توسط مربیان و بازیکنان در یک پست وبلاگ وجود دارد:

پایین تور،لبه ی پشتی و … 

نکته اصلی برای هر بازیکن این است که یکی از گزینه های بالا را انتخاب کند و ثابت قدم باشد.

BEEF

E = آرنج

دو جزء اصلی در هر پرتاب وجود دارد، (۱) قدرت و (۲) دقت.

تعادل قدرت تولید می کند و موقعیت آرنج، مسئول دقت است.

نکته کلیدی تراز است.

بازیکنان به چشم اقدام کننده، دست اقدام کننده + آرنج و لبه همگی در یک خط نیاز دارند.

این کار حداکثر دقت را تضمین می کند و اشتباهات را به سمت پایین به حداقل می رساند.

هنگامی که توپ در تلاش برای شوت به سمت بالا حرکت می کند، دست و آرنج شوت زن زیر توپ می آیند و با حلقه هم تراز می شوند (آرنج نباید به طرفین باز شود).

پس از رسیدن به نقطه تنظیم، مچ دست باید خم شود و با ساعد زاویه تقریباً ۹۰ درجه ایجاد کند.

BEEF

F = ادامه دادن حرکت

اکنون، پرتاب و رهاکردن

هنگامی که یک بازیکن از طریق ضربه به بالا فشار می آورد، آنها باید مطمئن شوند که مچ دستش محکم می شود و توپ در همان زمان رها می شود که آرنجش به امتداد کامل برسد.

اگر به درستی انجام شود، توپ از انگشتان اشاره + وسط خود خارج می شود و چرخش کاملی به پشت ایجاد می کند.

پس از خروج توپ از دست، مچ دست را به نرمی خم کنید و بازوی خود را دراز نگه دارید.

shooting fund follow through روش شوت زدن BEEF در بسکتبال

نکته دیگری که باید به آن توجه کرد…

توپ را با دست کمکی یا دست راهنما فشار ندهید.. برای یک اقدام کننده راست دست، تنها هدف دست چپ ثابت نگه داشتن توپ تا شروع حرکت آزاد است.

ویدیو آموزش روش b.e.e.f با بازیکن nba

,

قوانین بسکتبال – خطاها

قوانین بسکتبال-خطاها

قوانین بازی بسکتبال به دو دسته تخلفات در بازی و خطاها طبقه بندی می شوند که در این مقاله قصد داریم به خطاها در بازی بسکتبال بپردازیم.

خطاها

خطا چیست؟

تعریف

در بسکتبال، خطاها تخلفاتی هستند که توسط بازیکنان انجام می‌شوند و منجر به اختصاص پرتاب آزاد یا اختصاص توپ به تیم مقابل می‌شوند. برخلاف تخلفات، خطاها معمولاً اقداماتی هستند که شامل تماس فیزیکی یا تماس شخصی غیرقانونی با یک حریف می‌شوند. در زیر تعدادی از خطاهای رایج در بسکتبال آمده است:

خطای شخصی (Personal Foul)

 – توضیح: خطای شخصی زمانی رخ می‌دهد که یک بازیکن با یک حریف تماس فیزیکی غیرقانونی برقرار کند، مانند زدن، فشار دادن یا نگه داشتن.
– مثال: یک بازیکن دست به دست حریف خود بزند در حالی که او در حال اقدام برای شوت زدن هست.

خطای شخصی

خطای شوت (Shooting Foul)

 – توضیح: خطای شوتینگ زمانی رخ می‌دهد که یک دفاعی با یک شوتر(اقدام کننده) تماس برقرار کرده و او را از اقدام به یک شوت موفق بازدارد. جریمه این خطا پرتاب(های) آزاد برای تیم حمله کننده هست.
– مثال:   یک مدافع به سمت یک شوتر می پرد و با بدن او تماس می گیرد و باعث می شود شوت را از دست بدهد.

خطای شوتینگ

خطای مسدود کردن (Blocking Foul)

 – توضیح: خطای مسدود کردن وقتی رخ می‌دهد که یک دفاعی راه پیشرفت یک بازیکن حمله‌کننده به سمت سبد را مسدود کند. بازیکن حمله‌کننده حق انجام پرتاب‌های آزاد را دارد.
– مثال: یک دفاعی تلاش می‌کند موقعیت خود را برای مسدود کردن بازیکن حمله‌کننده بسازد اما به سمت بازیکن حمله‌کننده حرکت می‌کند و به او برخورد می‌کند.

خطای دفاع

خطای شارژ (Charging Foul)

– توضیح: خطای شارژ زمانی رخ می‌دهد که یک بازیکن حمله‌کننده با توپ به یک دفاعی ثابت که موقعیت محافظتی قانونی را ایجاد کرده است برخورد کند. این خطا منجر به انتقال توپ به تیم مقابل می‌شود.
– مثال: یک بازیکن حمله‌کننده به یک دفاعی برخورد می‌کند که به صورت ثابت ایستاده و در مکانی ثابت است و حرکت نمی‌کند.

خطای شارژ

خطای حمله (Offensive Foul)

– توضیح: خطاهای حمله توسط بازیکنان تیم حمله‌کننده انجام می‌شوند. این خطاها معمولاً شامل مسدود کردن‌های غیرقانونی، هل دادن مدافع ها یا استفاده از نیروی بیش از حد می‌شوند.

– مثال: یک بازیکن که کنار هم‌تیمی خود ایستاده به عنوان دیواری برای حریف مقابل قرار می‌گیرد و مسیر هم تیمی خود را باز می‌کند تا او نتواند به طرز قانونی به سمت سبد حریفان برود. این عمل غیرقانونی به عنوان یک خطای حمله تشخیص داده می‌شود و منجر به اختصاص توپ به تیم حریف و یا تغییر اختصاص توپ می‌شود.

حطای حمله

خطای فنی (Technical Foul)

 – توضیح: خطای فنی معمولاً برای رفتارهای نادرست مانند اختلاف با داوران، تحقیر حریفان یا ترک محل نیمکت در طی یک درگیری فراخوانده می‌شود. این خطا به تیم مقابل پرتاب‌های آزاد اختصاص می‌دهد.
– مثال: یک بازیکن با ناراحتی از تصمیم داور اعتراض می‌کند یا ناسزا میگوید و به او خطای فنی داده می‌شود.

خطای فنی

خطای غیرورزشی (Flagrant Foul)

 – توضیح: خطای غیرقانونی یک خطای شدیدتر است که شامل تماس فیزیکی ناپایدار و غیرضروری می‌شود. این خطا ممکن است یک خطای غیرقانونی ۱ (کمتر شدید) یا خطای غیرقانونی ۲ (شدیدتر) باشد و معمولاً منجر به پرتاب‌های آزاد و اختصاص توپ به تیم متضرر می‌شود.
– مثال: یک بازیکن به صورت عمدی با آرنج خود به صورت حریف خود زده و در عین حال تلاشی برای به دست آوردن توپ نمی‌کند.

خطای غیرورزشی

خطاها در بازی بسکتبال نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. این خطاها به حفظ عدالت در بازی، ایجاد شرایط منصفانه برای تمامی تیم‌ها، و ایمنی بازیکنان کمک می‌کنند. شدت خطاها ممکن است متفاوت باشد و داوران با استفاده از تشخیص و ارزیابی خود در طول بازی به منظور تعیین خطاها اقدام می‌کنند.

, ,

قوانین بسکتبال-تخلف ها

قوانین بسکتبال-تخلف ها

قوانین بازی بسکتبال به دو دسته تخلفات در بازی و خطاها طبقه بندی می شوند که در این مقاله قصد داریم به تخلف ها در بازی بسکتبال بپردازیم.

تخلف ها

تخلف چیست؟

تعریف

تخلف یک تخطی از قوانین است.

جریمه

توپ باید برای پرتاب به داخل از نزدیکترین محل وقوع تخلف به حریف واگذار گردد، بجز مستقیماً پشت تخته، مگراینکه در مقررات غیر از این ذکر شده باشد.

بازیکن خارج از زمین و توپ خارج از زمین

یک بازیکن خارج از زمین محسوب می شود، زمانی که هر قسمت از بدن او با زمین خارج از خطوط، یا هر شی که روی خط اوت ( بجز بازیکن ) یا خارج یا بالای زمین خارج از خطوط در تماس باشد.

توپ خارج از زمین محسوب می شود زمانی که:
• بازیکن یا هر شخص دیگری خارج از زمین
• زمین یا هر شی دیگری خارج از زمین یا بالا یا روی خط
• پایه سبد، پشت تخته یا هر شی بالای زمین بازی را لمس نماید.

تخلف ۳ ثانیه

هنگامی که تیمی توپ را در اختیار دارد هیچ کدام از بازیکنان تیم صاحب توپ نباید بیشتر از ۳ ثانیه در محوطه رنگی تیم حریف توقف نمایند که این شامل خطوط محوطه نیز می شود که در این صورت داور بازی را متوقف و توپ به تیم حریف واگذار خواهد شد.

تخلف ۸ ثانیه

هنگامی که بازیکنی در محوطه زمین خود صاحب توپ می شود تنها ۸ ثانیه فرصت دارد تا توپ را به زمین حریف انتقال دهد در غیر این صورت تخلف محسوب و توپ در اختیار تیم حربف قرار داده خواهد شد.

تخلف ۲۴ ثانیه

اگر تیمی مالک توپ شده باشد. باید در عرض ۲۴ ثانیه توپ را وارد حلقه حریف بکند یا به طرف حلقه تیم مقابل شوت بزند در زدن شوت توپ باید حتماً به حلقه بخورد تا ۲۴ ثانیه صفر شود اگر توپ به تخته بخورد ۲۴ ثانیه ادامه می یابد و اگر توپ توسط تیم مقابل اوت شود باز هم ۲۴ ثانیه ادامه می یابد.

هنگامی زمان ۲۴ ثانیه صفر خواهد شد که خطایی صورت گرفته باشد و یا بازیکنی از تیم حریف بوسیله پا توپ را از جریان بازی خارج کرده باشد. اگر دستگاه ۲۴ ثانیه بوق بزند و توپ از دست بازیکن رها شده و در هوا باشد، اگر گل شود گل قبول می باشد.

 اگر در هوا با دست بازیکنی لمس شود و گل شود گل مردود می باشد. البته این قانون کمی تغییر یافته و در صورتی که از ۲۴ ثانیه، هنوز بیش از چهارده ثانیه مانده باشد، دوباره ۲۴ ثانیه ریست می شود ولی اگر کمتر از چهارده ثانیه یا خود چهارده ثانیه مانده باشد، زمان به چهارده ثانیه ریست می شود

تخلف رانینگ

  • دویدن با توپ بدون دریبل بیش از یک گام (به جز سه گام).
  • برداشتن گام اضافه در سه گام، لی آپ و پاور موو (Power move).
  • برداشتن گام ریز در سه گام به طوری که قابل تشخیص نباشد.
  • کشیده شدن پا روی زمین برای فاصله بیش از ۵ سانتی متر در هر حرکت.
  • پرش با توپ و برگشت به زمین بدون رها کردن آن. برای مثال بازیکنی که به قصد شوت، پرش جفت می کند اگر به زمین برسد و هنوز توپ را رها نکرده باشد، رانینگ کرده است.
  • اگر بازیکن در اوت، هنگام پرتاب اوت با توپ حرکت کند.

تخلف رانینگ

تخلف دبل

هنگامی دریبل زدن آغاز می شود که بازیکنی توپ را در کنترل خود دارد و با زدن آن بر روی زمین مجددا پیش از اینکه بازیکن دیگری توپ را لمس کند در اختیار داشته باشد و موقعی دربیل پایان می باید که  بازیکن توپ را در دست گرفته و استراحت نماید.

لازم به ذکر است هنگامی که توپ با دست بازیکن دریبل کننده در تماس نباشد تعداد قدم های که بر می دارد محدود نخواهد بود و تخلفی محسوب نخواهد شد. بازیکن پس از پایان دریبل این اجازه را نخواهد داشت که برای مرتبه دوم اقدام به دریبل زدن کند چانچه این عمل را تکرار کند تخلف دبل محسوب و توپ در اختیار تیم حریف قرار خواهد گرفت.

تخلف دابل

تخلف پای پیوت

چنانچه بازیکنی توپ را در دست و یک پای خود را ثابت و با پای دیگر به سمتی اقدام به حرکت کند پایی که ثابت باشد را پای پیوت نامیده می شود.

همینطور بازیکنی به همراه توپ و همزمان با هر دو پا وارد زمین شود، هر دو پای وی پای پیوت محسوب شده که اگر یکی از پاهای خود را بلند و اقدام به حرکت کند پای دیگر پای پیوت محسوب خواهد شد این در صورتی تخلف محسوب می شود که بازیکن با هر دو دست توپ را در اختیار داشته باشد.

 

تخلف پای پیوت

تخلف نیمه(بازگشت توپ به زمین عقب)

زمانی که یک بازیکن در زمین حریف (زمین حمله) مالکیت توپ را در اختیار می گیرد، نباید توپ را به زمین دفاعی (زمین خودی) برگرداند. چه با پاس به یاران خود چه با دریبل کردن خودش آن را به زمین خودی برگرداند. این کار یک تخلف است و توپ دراختیار تیم مقابل قرار خواهد گرفت.

, ,

آموزش بسکتبال پایه: شروعی جذاب به دنیای این ورزش فوق‌العاده

آموزش بسکتبال پایه چیست و چرا مهم است؟ بسکتبال یکی از پرطرفدارترین ورزش‌های جهان است که همگان را به ویژگی‌های مثبت فیزیکی و روحی آن جذب می‌کند. این ورزش، علاوه بر افزایش توان فیزیکی، مهارت‌های تیمی و همکاری، به افراد انگیزه می‌دهد و تبدیل به یک سبک زندگی می‌شود. در این مقاله، به آموزش بسکتبال در سطح پایه و مزایای شروع به این ورزش جذاب پرداخته‌ایم.

آغاز کردن با مفهوم‌های بسکتبال پایه

آموزش بسکتبال از پایه‌ها شروع می‌شود. اگر شما یک مبتدی هستید، نگرانی نداشته باشید؛ این یک فرصت عالی برای یادگیری مبانی و تکنیک‌های اساسی بسکتبال است. به آکادمی بسکتبال اندیشه پارسیان بپیوندید و در کنار مربیان حرفه ای بسکتبال را حرفه ای و اصولی یاد بگیرید.

در ادامه به تعدادی از مفاهیم و تکنیک‌های پایه در آموزش بسکتبال می‌پردازیم:

دریبل زدن (Dribbling)

آموزش بسکتبال پایه

یکی از اصولی‌ترین مهارت‌های بسکتبال، دریبل زدن (دریبلینگ) است. این مهارت به شما اجازه می‌دهد تا با توپ در دستانتان حرکت کنید و به فاصله از حریفان دست پیدا کنید. جهت خود را تغییر دهید و مدافع حریف را پشت سر بگذارید.

آموزش بسکتبال پایه

توانایی پاس یا سپردن و انتقال دادن توپ به هم تیمی خود، به صورت دقیق، اصولی و سریع از مهارت‌های بسیار مهم در بسکتبال است. در آموزش پایه بسکتبال، به یادگیری انواع پاس‌ها و تکنیک‌های صحیح آنها اهمیت زیادی داده می‌شود.

آموزش بسکتبال پایه

در نهایت، هدف اصلی از بازی بسکتبال به دست آوردن امتیازها است. این هدف به وسیله پرتاب توپ به سمت حلقه که شوت نام دارد به دست می آید. مهارت شوت کردن در بسکتبال شامل انتخاب زاویه مناسب و توانایی پرتاب دقیق توپ به سمت سبد حریف می‌شود.

مزایای شروع به یادگیری و آموزش بسکتبال پایه

تقویت تناسب اندام

آموزش بسکتبال یک فرصت فوق‌العاده برای تمرینات کاردیو و تقویت عضلات ارائه می‌دهد. با حرکت‌های مکرر و شدید در طول بازی، تناسب اندام شما بهبود می‌یابد.

یادگیری مهارت‌های تیمی

بسکتبال یک ورزش تیمی است و به شما توانایی همکاری با اعضای تیم و ارتباطات درون تیمی را آموزش می‌دهد.

بالا رفتن روحیه

شروع به یادگیری یک ورزش جدید می‌تواند به افزایش انگیزه و روحیه شما کمک کند. با پیشرفت در مهارت‌های بسکتبال، اعتماد به نفس شما بهبود می‌یابد.

آموزش بسکتبال پایه: کلام پایانی

آموزش بسکتبال پایه یک شروع جذاب به دنیای این ورزش پرمهارت است. با تعهد به یادگیری مفاهیم و تکنیک‌های پایه، شما می‌توانید به تدریج به یک بازیکن بسکتبال ماهر تبدیل شوید. این ورزش از لحاظ فیزیکی و روحی به شما ویژگی های بسیاری ارائه می‌دهد و ممکن است تا یک علاقه و شاید حتی عشقی جدید برای شما تبدیل شود. بسکتبال را شروع کنید و آن را به صورت پایه ای و اصولی فرا بگیرید و ضمن این که به توانایی‌های ورزشی و تناسب اندامی‌تان بپردازید، از بازی کردن بسکتبال لذت ببرید.

 به کلاس‌های آموزش بسکتبال اندیشه پارسیان بپیوندید و این تجربه جذاب را در کنار کادر حرفه ای آموزش بسکتبال تجربه کنید.